zawarczeć

zawarczeć {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk VIa, zawarczećczę, zawarczećczy, zawarczećczał, zawarczećczeli {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o psie: wydać gniewny pomruk; warknąć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kundel zawarczał groźnie. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'o człowieku: odezwać się ze złością, agresywnie, opryskliwie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zawarczał coś w odpowiedzi. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o maszynie, urządzeniu: wydać warkot': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zawarczały silniki. {{/stl_10}}